Κάποτε, σ’ έναν σχολικό χορό, ανάμεσα σε εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους, ανακηρύχθηκα το πιο ήσυχο παιδί. Πήρα βραβείο ένα παπάκι. Μου το έδωσαν σε μια χαρτόκουτα. Χάρηκα πολύ. Η μαμά μου όμως δεν χάρηκε καθόλου. Δεν ήθελε ένα παπάκι στο σπίτι της. Της έφταναν ένας σύζυγος και δύο παιδιά. Όταν ξύπνησα, το επόμενο πρωί, μου είπε πως το παπάκι είχε φύγει. Ήξερα πως αυτό ήταν ψέμα.
Κάποτε, σ’ έναν σχολικό χορό, ανάμεσα σε εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους, ανακηρύχθηκα το πιο ήσυχο παιδί. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που ήμουν ένα ήσυχο παιδί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου